Nebulizacja jest niezwykle efektywną metodą leczenia schorzeń górnych i dolnych dróg oddechowych. Leki podawane są drogą wziewną, dzięki czemu nie jest obciążana wątroba ani żołądek, a substancje lecznicze trafiają bezpośrednio tam, gdzie są najbardziej potrzebne. Tę formę leczenia wykorzystuje się zarówno w terapii osób dorosłych, jak i dzieci, gdyż jest ona całkowicie bezpieczna dla zdrowia. Jeżeli zastanawiasz się, jaki nebulizator wybrać dla dorosłego, a jaki dla dziecka, koniecznie przeczytaj ten wpis!
Czym charakteryzuje się nebulizacja i w jakich chorobach się ją stosuje?
Nebulizatory to sprzęt medyczny przeznaczony do dostarczania leków w postaci aerozolu bezpośrednio do dróg oddechowych pacjenta. Najczęściej są to preparaty o działaniu rozkurczającym oskrzela, przeciwzapalnym, ułatwiające wykrztuszanie zalegającej wydzieliny, a nawet antybiotyki. Aerozol, w którym znajdują się mikrocząsteczki wybranego leku, jest produkowany przez nebulizator, który przekształca w niego roztwór albo zawiesinę leku. Może to robić za pomocą ultradźwięków (nebulizatory ultradźwiękowe) albo sprężonego powietrza (nebulizatory pneumatyczno-tłokowe).
Nebulizacje są wykorzystywane w leczeniu takich schorzeń jak:
• astma,
• przewlekła obturacyjna choroba płuc,
• zapalenie oskrzeli,
• rozstrzenie oskrzeli,
• zapalenie zatok,
• przeziębienie,
• bakteryjne zapalenie krtani,
• bakteryjne zapalenie tchawicy,
• bakteryjne zapalenie oskrzeli,
• zakażenia grzybicze układu oddechowego,
• przewlekły nieżyt nosa i gardła,
• zespół nieruchomych rzęsek,
• rozedma płuc,
• nadmierne wysuszenie śluzówki gardła i nosa.
Jest to idealna forma leczenia zarówno dla dorosłych, jak i dzieci oraz seniorów. Mogą z niej korzystać nawet niemowlęta, gdyż jest bezpieczna dla zdrowia. Leki podawane są miejscowo, dzięki czemu można zastosować ich mniejsze dawki i skutecznie ograniczyć ewentualne skutki uboczne ich działania. Wielką zaletą nebulizacji jest również fakt, iż nie wymaga ona koordynacji oddechu z pracą urządzenia, co jest szczególnie istotne przy leczeniu najmłodszych pacjentów, ale także tych najstarszych oraz niewspółpracujących.
Nie wszyscy jednak mogą korzystać z dobroczynnego wpływu nebulizacji na organizm. Powinny jej unikać osoby z ciężką niewydolnością serca, niewydolnością oddechową, krwotokami z dróg oddechowych i niektórymi rodzajami nowotworów.
Jaki nebulizator wybrać dla dorosłego, a jaki dla dziecka?
Nebulizatory do zastosowań domowych szczególnie polecane dla dzieci i dorosłych to urządzenia pneumatyczno-tłokowe. Mają one szerokie spektrum zastosowań i są uniwersalne, dzięki czemu mogą z nich korzystać zarówno mali, jak i duzi członkowie rodziny. Urządzenia ultradźwiękowe wytwarzają dużo gęstszy aerozol, który może wywoływać podrażnienia delikatnego układu oddechowego u najmłodszych pacjentów. Zaletą nebulizatorów pneumatycznych jest również fakt, iż za ich pomocą można podawać wszystkie leki. Metoda ultradźwiękowa nie nadaje się do podawania antybiotyków i sterydów.
Wybierając odpowiedni nebulizator dla swojej pociechy, zwróć uwagę na to, jakie dodatkowe akcesoria znajdują się w nim w zestawie. Aby umożliwić nebulizację najmłodszym pacjentom, urządzenie powinno mieć ustnik i maseczkę odpowiednich rozmiarów. Musi być ona mniejsza od maseczki przeznaczonej dla dorosłych, żeby dobrze przylegała do drobnej twarzy. Ważna jest również wielkość cząsteczek wytwarzanych przez urządzenie. Nie powinny być one mniejsze od 1 mikrometra, gdyż mogą nie dostać się do dróg oddechowych dziecka. Postaw na nebulizatory wytwarzające cząsteczki o wielkości od 7 do 10 mikrometrów.
W przypadku wyboru nebulizatora dla osoby dorosłej najważniejszym parametrem jest wielkość wytwarzanych cząstek. Powinna być ona odpowiednio dobrana do rodzaju schorzenia, które ma być leczone przy użyciu tego urządzenia. W terapii chorób nosa i gardła cząstki powinny mieć wielkość powyżej 8 mikrometrów, w leczeniu chorób zlokalizowanych w obrębie dużych oskrzeli i tchawicy powinny mieć od 5 do 8 mikrometrów, przy schorzeniach oskrzeli i oskrzelików powinny mieć od 2 do 5 mikrometrów, a w chorobach płuc od 0,5 do 3 mikrometrów.
